Rusland.. Het roept 100 en 1 dingen op en langs de andere kant kan je je zo weinig inbeelden van het leven in dit gigantische land. Voor onze aankomst speculeerde we over hoe het zou zijn. Een terugblik en een antwoord:
1. Rusland is het Oostblok in het kwadraat.
We verwachten veel vervallen industrie, steden die lijken te bestaan uit appartementsgebouwen en veel ruwbouw die er al even onafgewerkt bij staat.
Maar, nope. Onze eerste stop is in Nalchik, de hoofdstad van de provincie Kabardino-Balkaria, en de toegangspoort naar Mount Elbrus. Brede lanen met bomen, de KFC, een gigantisch stadspark, overal winkels, deze stad is mee met zijn tijd. In het straatbeeld is iedereen stijlvol gekleed en eigenlijk passen we hier perfect in, natuurlijk afgezien van het haar op ons nederduits russisch. Ook op weg naar Elbrus blijven de wegen goed. De bergdorpjes doen het duidelijk met minder dan in de stad maar ze zijn lang niet zo armzalig als in Roemenië. Rusland ziet er, hier allesinds, heel anders uit dan Oost-Europa.
2. Er gaat veel vodka vloeien.
Vodka, het is zowat de eerste associatie die je maakt met Rusland.
Maar, nope. We hebben geen druppel vodka gedronken. En niet omdat we dat niet wilden, de gelegenheid heeft zich gewoon niet voorgedaan. Tot ons eigen ongeloof. De regio zit er ongetwijfeld voor iets tussen, hier is Islam terug de hoofdgodsdienst. En het is Ramadan. Maar toch, we zijn toch in Rusland?! We hadden op zijn minst verwacht dat er vodka zou vloeien in de berghutten maar ook hier viel er geen druppel te bespeuren. Wel krijgen we toastjes met kaas en salami en meerdere appelsienen, toch even ons beeld van vodka-drinkend-Rusland bijstellen.
3. Op Mount Elbrus gaan we tussen soortgenootjes zitten, mensen met een voorliefde voor bergen en ervaren alpinisten.
Mount Elbrus is technisch gezien geen al te moeilijke berg, maar 5642m is een hoogte waar je niet licht over gaat. Dit moet een ervaren publiek trekken.
Maar, nope. Mount Elbrus is de hoogste berg van Europa en Rusland. En dat trekt natuurlijk veel volk. Zeker omdat deze top relatief ‘toegankelijk’ is. Maar tijdens onze week op de berg verbazen we ons meerdere malen over het massatoerisme dat hier plaatsvindt. De meeste mensen hier gaan met een gids omhoog en zijn zo te zien aan hun eerste bergervaring ooit bezig. We vinden al snel de termen muilezel (veel te zwaar bepakte toerist), zombie (ondergeacclimatiseerde persoon) en pistenbully slet (betaal veel geld om je af te zetten op 5050m) uit.
4. Hoed u voor corrupte bureaucratie en politie.
Hier en daar pikken we verhalen op van corrupte politie, die je pas laten gaan als je wat geld betaalt. Waar in Turkije de Gandarmarie onze beste vriend was, zijn we hier op onze hoede bij elke combi die we zien.
Maar, nope. We zijn er, gelukkig, geen tegengekomen. Toch niet van het corrupte soort. De enkele keren dat de politie ons langs de kant zet, gaven ze het direct op wanneer ze merkten dat we geen Russisch spreken. Google Translate vinden ze teveel gedoe en misschien maar goed voor ons. Langs de andere kant hebben we het als niet-russisch sprekende toerist niet altijd gemakkelijk. Net zoals de politie, is niet iedereen bereid om met onze Google-Translate te werken en laten ze ons gewoon aan ons lot over. Of de prijzen blijken iets anders te liggen voor ons, zo is in de kruidenier 2 x 70R = 160R, is er enkel nog plaats in de dubbel zo dure accomodatie van de hut, .. Niet fijn maar er valt niet over te discussieren. Gelukkig zijn er evenveel behulpzame Russen en mogen we bijvoorbeeld wel gratis kamperen bij de toeristisch dienst. Zo houden ze elkaar in evenwicht.
5. Een Rus herken je zo.
De mannen stevig gebouwd met matcho trekken, de vrouwen zwaar opgemaakt, dat is zowat het beeld dat we hebben.
Maar, nope. De stereotype Rus bestaat zeker niet. Waar we regelmatig wel juist zitten met ‘dat is een Nederlander’, heb je dit zeker niet met Russen. Er zijn heel veel verschillende etniciteiten en sommige zien er meer ‘Westers’ uit dan wij. We worden ook zelf regelmatig aanzien als Russen.
Na 3 weken Rusland kunnen we enkel concluderen dat we niet Rusland hebben gezien maar de Russische Caucasus. Van dit deel van Rusland kunnen we nu een beeld vormen maar de rest van het land is zo groot, met zoveel verschillende republieken en ministeries, dat we hier onmogelijk uitspraken over kunnen doen. Het is dan ook heel moeilijk hoogte te krijgen van dit land. Het blijft eigenlijk nog steeds het mystieke half-continent als ervoor.
Verslag Mount Elbrus
Een uitgebreid verslag van ons Elbrus-avontuur vind je op noplacelikeoutside.be !
Fotoverslag
En omdat beelden meer zeggen dan woorden en we nog een boel foto’s hebben, hierbij een fotoverslagje:
